Aleksander Szumanski

Życia mego jesteś hymnem
Nadstolico ziemskich imion
Ponad pragnień myśli lotną
Rzeźbą niebios wielokrotną

Wzbijasz ponad ptak obłoki
Stąpasz dumnie tkając kroki
Zbliżasz się do widnokręgu
Zorzo ranka tęczy wstęgo

Co wyryte pozostaje
Zgłoską swa przekraczasz maje
Zmierzasz ośmiokrotnym cudem
Srebra blaskiem złota strugą

Gór potoki w morze zmieniasz
Cienie w blaski blaski w cienie
Życia swego tajemnico
Zwiewna koro nad żywicą

Zawsze jesteś ponad życiem
Tryskasz kaskad swych obliczem
Sobą cały świat przemienisz
Nie bądź Niobe mej jesieni