foto1
Kraków - Sukiennice
foto1
Lwów - Wzgórza Wuleckie
foto1
Kraków - widok Wawelu od strony Wisły
foto1
Lwów - widok z Kopca Unii Lubelskiej
foto1
Lwów - panorama
Aleksander Szumański, rocznik 1931. Urodzony we Lwowie. Ojciec docent medycyny zamordowany przez hitlerowców w akcji Nachtigall we Lwowie, matka filolog polski. Debiut wierszem w 1941 roku w Radiu Lwów. Ukończony Wydział Budownictwa Lądowego Politechniki Krakowskiej. Dyplom mgr inż. budownictwa lądowego. Dziennikarz, publicysta światowej prasy polonijnej, zatrudniony w chicagowskim "Kurierze Codziennym". Czytaj więcej

Aleksander Szumanski

Lwowianin czasowo mieszkający w Krakowie

Film DVD Zawód: szpieg (Platinum Collection) [DVD] - Ceny i opinie -  Ceneo.pl

ALEKSANDER MAKOWSKI  SUPER SZPIEG  SB WSPÓŁPRACOWNIK  WOJSKOWYCH SŁUŻB  INFORMACYJNYCH

Aleksander Makowski (ur. 7 lutego 1951 r. w Warszawie) – funkcjonariusz SB (Departament I MSW) w stopniu pułkownika MO, następnie niejawny współpracownik UOP, współpracownik WSI, w latach 1990-1995 i 1998-2000 pracownik firmy Inter Commerce, handlarz afgańskimi szmaragdami, autor książek z kategorii fiction i non-fiction.

DEPARTAMENT  MSW - OJCIEC SZPIEG W LONDYNIE I WASZYNGTONIE

Syn Czesława Mackiewicza (po zmianie nazwiska znanego jako Czesław Makowski), szpiega pracującego pod przykryciem dyplomaty w ambasadzie PRL w Londynie, a następnie w Waszyngtonie.

Aleksander Makowski ukończył szkołę średnią w USA, następnie Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Słuchacz Ośrodka Kształcenia Kadr Wywiadu w Starych Kiejkutach (1972 r.), gdzie opiekunem jego grupy był Eugeniusz Spyra, zaś współuczestnikiem kursu, a później kolegą w wydziale amerykańskim Departamentu I MSW (pracowali w tym samym pokoju) Gromosław Czempiński.

Od 1973 r. oficer Departamentu I MSW – wywiad. W latach 1975-1976 odbywał studia podyplomowe na Harvard School of Law w USA. Instytucja przykrycia: Instytut Państwa i Prawa PAN. Według IPN w tym czasie wykonywał zadania operacyjne na obiekcie "Ogniwo" oraz utrzymywał sporadyczne kontakty z rezydenturą w Nowym Jorku.

W latach 1976-1981 był II sekretarzem Stałego Przedstawicielstwa PRL przy ONZ; faktycznie oficer operacyjny rezydentury w Nowym Jorku. Opisuje działalność szpiegowską z tamtych czasów w książce "Zawód: szpieg".

Od 1981 r. pracował w Polsce, nadal jako oficer Departamentu I MSW (najpierw Wydział II, w latach 1981-1982 etat niejawny, od 1982 r. Wydział XI.

Nadzorował pracę Lesława Maleszki (TW "Ketman"), tajny współpracownik SB, wcześniej zaprzyjaźniony z Bronisławem Wildsteinem i zamordowanym w 1977 r. Stanisławem Pyjasem).

Od roku 1988 etat niejawny, pracował w tym czasie w ambasadzie w Rzymie. Negatywnie zweryfikowany w 1990 r. (jeden z zaledwie dwóch negatywnie zweryfikowanych oficerów Departamentu I, obok mjr Wiesława Bednarza)

UOP i WSI

Po zwolnieniu z MSW w 1990 r. niejawnie współpracował z UOP. Później współpracował z tzw. "dwójką", czyli z WSI (nieformalne określenie "dwójka" wzięło się od Zarządu II SG WP, który w 1990 r. został połączony z kontrwywiadowczą częścią WSW w Zarząd II Wywiadu i Kontrwywiadu, w 1991 r. został zastąpiony właśnie przez WSI).

Aleksander Makowski został skrytykowany w raporcie z likwidacji WSI, gdzie zarzucono mu, w związku z prowadzoną w Afganistanie tzw. operacją "Zen", mistyfikację (Makowski miał podawać nieprawdziwe informacje o możliwości ujęcia w tej operacji Osamy bin Ladena) i wyłudzenie w związku z tym nie mniej niż 100 tys. dolarów z funduszu WSI. Makowski pozwał Ministerstwo Obrony Narodowej za twierdzenia zawarte w raporcie. Makowski pozwał później także Antoniego Macierewicza za słowa Macierewicza o tym, że za śmierć polskich żołnierzy odpowiedzialni są talibowie i (...) - tacy ludzie jak Aleksander Makowski.

Na początku lat 90. Makowski uczestniczył w operacji, która miała polegać na kontrolowanej sprzedaży broni terrorystom z IRA; stwierdził później, że za udział w tej operacji otrzymał podziękowania od brytyjskiego wywiadu, ministra Andrzeja Milczanowskiego i premier Wielkiej Brytanii Margaret Thatcher. Przedstawiciele polskich służb specjalnych poinformowali Brytyjczyków, że nawiązali kontakt z grupą Irlandczyków zainteresowanymi zakupem broni. Następnie w 1993 r. broń, pochodzącą z MSW (z magazynów UOP), m.in. 300 karabinków automatycznych AK i dwie tony materiałów wybuchowych, załadowano na statek "Inowrocław" płynący ze Szczecina do Anglii; jednak kontener z bronią został zatrzymany w Anglii i nigdy nie dotarł do celu, tzn. do Belfastu.

W latach 1990-1995 i 1998-2000 (a więc równolegle z pracą na rzecz służb specjalnych, przynajmniej przez część czasu) Aleksander Makowski zatrudniony był w firmie Inter Commerce, której prezesem był Rudolf Skowroński.

Firma Inter Commerce prowadziła działalność w zakresie: nabywania i uprawy ziemi na dużą skalę (na Mazurach); hodowli bydła; projektowania budynków; budowy budynków mieszkalnych; budowy hipermarketów (była pośrednikiem umożliwiającym m.in. ekspansję na rynek polski sieci Hit i Carrefour); wyposażenia sklepów; poligrafii; oraz szlifowania kamieni szlachetnych i handlu nimi.

Aleksander Makowski oraz Rudolf Skowroński z firmy Inter Commerce wspólnie jeździli do Afganistanu, gdzie wspólnie spotykali się z przywódcą Sojuszu Północnego Ahmadem Szachem Masudem. Skowroński nazywał później Masuda swoim przyjacielem. Nawiązali z ugrupowaniem Masuda kontakty handlowe. Według wersji podawanej przez Makowskiego kontakty te, utrzymywane w latach 1997-2001, obejmowały:- drukowanie pieniędzy (afgani) w Polsce (w PWPW) dla Sojuszu Północnego – co się powiodło,

- sprowadzanie z Afganistanu szmaragdów i handel nimi – co się powiodło,

 - plany dostarczenia do Afganistanu broni dla bojowników Masuda – co jednak nie doszło do skutku ze względu na brak zgody Amerykanów na taki handel bronią.

Według Makowskiego obywatele Afganistanu, w tym mudżahedini Masuda, przylatywali (helikopterem) m.in. do gospodarstwa Skowrońskiego w Klewkach.

WERSJA BOGDANA GASIŃSKIEGO

Bogdan Gasiński (ur. 2 listopada 1971 r. w Kożuchowie) to były dyrektor firmy Inter Commerce na obszar Mazur; dwóch innych dyrektorów, jak twierdzi Gasiński, uciekło. Gasiński twierdzi, że zajmował się m.in. sprawami związanymi z budową marketu Carrefour w Szczecinie, a także był wysyłany do Francji, skąd przywoził dla Inter Commerce pewne przesyłki. Ponadto został mianowany zarządcą gospodarstwa Rudolfa Skowrońskiego w Klewkach. W mediach był przedstawiany jako "zootechnik".

W listopadzie i grudniu 2001 r. Gasiński był przedstawiany jako źródło informacji o "lądowaniu talibów w Klewkach". W rzeczywistości Gasiński mówił o lądowaniu obywateli Afganistanu w Klewkach i o utrzymywaniu przez Skowrońskiego kontaktów m.in. z ludźmi z Sojuszu Północnego Masuda, który kontrolował osiemdziesiąt procent upraw opium w Afganistanie i to było główne źródło dochodów i utrzymania tego paktu. Taką informację podał Gasiński w grudniu 2001 r. dziennikarce Marii Wiernikowskiej. Trybuna zaś opublikowała informacje pochodzące rzekomo od Gasińskiego o posiadaniu przez niego "telefonu do bin Ladena", które to informacje Gasiński nazwał "spreparowanymi bzdurami".

Wersja Gasińskiego (miał wówczas 30 lat), zawarta w zawiadomieniu Gasińskiego do prokuratury z października 2001 r. oraz spisana przez Marię Wiernikowską w grudniu 2001 r., jest następująca:

"handel szmaragdami był jedynie przykrywką, z Afganistanu Skowroński sprowadzał głównie narkotyki.

 W zamian za narkotyki Skowroński dostarczał Afgańczykom broń, przekazywał im także pieniądze wpłacane przez "różne organizacje związane z Afganistanem"

Narkotyki rozprowadzane były po kraju oraz za granicą, w czym pomagali gangsterzy związani z gangiem pruszkowskim, m.in. Jarosław Sokołowski "Masa") oraz rezydent Pruszkowa na Dolnym Śląsku gangster "Carrington"; firma Skowrońskiego bardzo ściśle współpracowała z gangiem pruszkowskim, Andrzej Zieliński "Słowik" był od lat bliskim znajomym Skowrońskiego, z czym wiązał się nawet wybór pseudonimu "Słowika", a "Carrington", Ryszard Niemczyk, a wcześniej także Andrzej Kolikowski "Pershing" byli gośćmi Skowrońskiego; Gasiński twierdzi, że sam wywiózł Ryszarda Niemczyka z Krakowa do Nowego Sącza 31 października 2000 r., pomagając mu w ten sposób w ucieczce z Polski.

Gasiński twierdził ponadto, że Skowroński zlecał przeprowadzanie na bydle w Klewkach eksperymentów z bakteriami E. coli i bakteriami wąglika, a w ramach tych eksperymentów pobierano od celowo zarażonych krów mleko, wywożone następnie do pewnego laboratorium w Warszawie].

PRZESZŁOŚĆ RUDOLFA SKOWROŃSKIEGO

W latach 80., gdy Aleksander Makowski był wysokim oficerem w Departamencie I MSW, Rudolf Skowroński był współpracownikiem właśnie Departamentu I MSW. Pomimo kryminalnej przeszłości (w młodości skazany na 4 lata więzienia za gwałt). Rudolf Skowroński został prezesem Polskiej Korporacji Handlowej, a później prezesem firmy Inter Commerce. W latach 90. figurował na liście najbogatszych Polaków.

Skowroński przepadł bez wieści w 2005 roku, pozostawiając majątek o wartości szacowanej na 150 mln zł. Wydano za nim międzynarodowy list gończy. Jako prezes Inter Commerce z uwagi na zaginięcie został zawieszony w czynnościach do czasu odnalezienia się.

FIRMA  KONSALNET

W 2003 r. Aleksander Makowski został prezesem zarządu firmy ochroniarskiej Konsalnet  zajmującej się ochroną biznesu. Konsalnet prowadzi działalność od 1994 r., a Makowski wg podawanych przez siebie informacji nie należał do jego założycieli; jako założycieli Konsalnetu wymienia Wiesława Bednarza i Tomasza Banaszkiewicza (Departament I) oraz Jerzego Koniecznego (UOP), zaś Makowski miał dołączyć do nich później. W 2002 r. Makowski i Bednarz gościli w Afganistanie u następcy Masuda, Mohammada Fahima, jako przedstawiciele Konsalnetu.

Aleksander Makowski był jednym z najmocniej napiętnowanych bohaterów Raportu Macierewicza, gdzie został przedstawiony jako osobnik szczególnie niebezpieczny, który dla osobistych zysków oszukiwał państwo polskie oraz amerykańskich sojuszników, podając zmyślone informacje wywiadowcze. Znaczącą rolę w tych oskarżeniach odegrał fakt, że Makowski miał opinię jednego z najzdolniejszych oficerów PRL-owskiego wywiadu i że w 1990 roku został negatywnie zweryfikowany i zwolniony ze służby. Absolwent Ośrodka Kształcenia Kadr Wywiadowczych polskiego wywiadu (1972–1973). Ukończył studia podyplomowe LLM Harwardzkiej Szkoły Prawa (1975–1976). Doktor nauk prawnych Instytutu Nauk Prawnych PAN (1978). W latach 1985–1988 naczelnik Wydziału XI Departamentu I MSW. Negatywnie zweryfikowany w 1990 r. i zwolniony ze służby wywiadu. W latach 1992–2007 współpracownik Zarządu Wywiadu Urzędu Ochrony Państwa i wywiadu wojskowego WSI.