Aleksander Szumanski

BITWA WARSZAWSKA - STRATEGIA JÓZEFA PIŁSUDSKIEGO
 CUD NAD WISŁĄ - BITWA WARSZAWSKA

25 sierpnia 2017 roku będziemy obchodzić  97 rocznicę zwycięskiej Bitwy Warszawskiej - Cudu nad Wisłą, stoczonej w dniach 12 – 25 sierpnia 1920 roku w czasie wojny polsko-bolszewickiej, uznaną za 18. na liście przełomowych bitew w historii świata.
Autorem i realizatorem planu bitwy był Pierwszy Marszałek Polski Józef Piłsudski.
Decydująca bitwa tej wojny zdecydowała o zachowaniu niepodległości przez Polskę i nie rozprzestrzenieniu się rewolucji komunistycznej na Europę Zachodnią.

"FOTOGRAFIE POLSKIE" POEMAT MARTYROLOGICZNO - NIEPODLEGŁOŚCIOWY

RECENZJA JÓZEFA KOMAREWICZA PREZESA STOWARZYSZENIA PISARZY POLSKICH (SPP)

W 2012 r. , w Krakowie ukazał się drukiem poemat "Fotografie polskie" Aleksandra Szumańskiego. Jak pisze we wstępie poeta, drukowany poemat nie jest autobiografią.

Fragmenty utworu dokumentują bowiem gehennę narodu polskiego postrzeganą poprzez wymiar osobisty.

UŁANI JAZŁOWIECCY

Ułanom Jazłowieckim w 75 rocznicę bitwy pod Jazłowcem

Koniec i Wojny Światowej zastał wielu Polaków rozproszonych po bezkresnych ziemiach rosyjskiego imperium, objętego czerwoną rewolucją.

PANI MARIA JEDLIŃSKA - ADAMUS, CZYLI POLSKIE LOSY

Tekst ukazał się w serwisie sdp.pl.

Najpierw odeszła “Nasza Polska”, a niedługo potem jej założycielka i redaktor naczelna, Maria Jedlińska – Adamus. Nestorka niezależnego dziennikarstwa, organizatorka życia politycznego i społecznego. Potrafiła skupić i zintegrować wokół siebie wiele różnych środowisk - byłych żołnierzy AK, polonijne z Ameryki, Australii, zachodniej Europy. Dziennikarstwo rozumiała jako służbę dla ojczyzny, kościoła, narodu, dla wspólnego dobra. Może być wzorcem dla nas wszystkich, zapełniających kolumny pism i portali, i próbujących zostawić ten świat trochę lepszy niż go zastaliśmy. Pani Maryli Adamus nie ma już pośród nas.

NIE BĘDZIE POJEDNANIA BEZ PRAWDY

Autor ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski

Arcybiskup Światosław Szewczuk z Kijowa, uchylił się od spotkania z rodzinami pomordowanych. Nie zaprosił ich też na panichidę, nabożeństwo żałobne w cerkwi w Warszawie, choć zaprosił dygnitarzy państwowych i partyjnych. Nie pomodlił się też na mogiłach pomordowanych, choć był na Lubelszczyźnie, zroszonej krwią zabitych przez UPA.