Aleksander Szumanski

                   WPIS "ZGROMADZENIE TEKSTÓW"

              TOWARZYSTWO PAMIĘCI NARODOWEJ

1. PIERWSZEGO MARSZAŁKA POLSKI

                           JÓZEFA PIŁSUDSKIEGO

 Dzień 11 listopada 1918 roku w pamięci Polaków łączy się nierozerwalnie z Józefem Piłsudskim, który zawsze dążąc do niepodległości Państwa Polskiego stworzył Legiony jako zalążek przyszłego wojska polskiego. Przecierpiał wiele, ale też i cel osiągnął. Bez cierpienia nie ma nagrody, zapewne taka dewiza przyświecała Komendantowi. Na dworcu w Warszawie w dniu 10 listopada 1918 roku o godz. 7 rano nie było tłumów, bo przyjazd Piłsudskiego nie był upubliczniony. Naczelnika witali regent, książę Zdzisław Lubomirski - herbu Szreniawa bez Krzyża -  komendant naczelny POW -  Polska Organizacja Wojskowa , płk. Adam Koc – działacz niepodległościowy, odznaczony Orderem Srebrnym Virtuti Militari i kilka innych osobistości. Według wspomnień księżny Marii Lubomirskiej jej mąż przekonywał Piłsudskiego, że  „on jeden Polskę zbawić potrafi w tym historycznym momencie.”Nazajutrz 11 listopada Rada Regencyjna przekazała Piłsudskiemu dowództwo nad wojskiem polskim i tegoż dnia Warszawa była wolna. Jakim dniem był ten 11 listopada 1918 roku w Warszawie? Księżna Maria Lubomirska wielka dama polskiej arystokracji pod tą datą pisze: „ Dzień dzisiejszy należy do historycznych, do niezapomnianych, do weselszych, do triumfalnych! Jesteśmy wolni! Jesteśmy panami u siebie! Stało się i to w tak nieoczekiwanych warunkach… Od wczesnego ranka odbywa się przejmowanie urzędów niemieckich przez władze polskie. Już przekazano w nasze ręce Cytadelę, którą zajął batalion wojska polskiego z majorem Szyndlerem na czele… Niemcy zbaranieli, gdzie niegdzie się bronią, zresztą dają się rozbrajać nie tylko przez wojskowych, ale przez lada chłystków cywilnych… Dziwy, dziwy w naszej stolicy! Idą Niemcy rozbrojeni w czerwonych przepaskach – idą żołnierze w niemieckich mundurach z polskim orłem na czapce: to wyswobodzeni Polacy z Księstwa Poznańskiego. Idą żołnierze w niemieckich mundurach z francuską kokardą; to dzieci Alzacji i Lotaryngii – śpiewają pieśni francuskie i bratają się z Polakami. Zbratanie zdaje się być ogólne – pękł przymus dyscypliny, runęły przegrody – ludzie są tylko ludźmi.”

 BITWA WARSZAWSKA - STRATEGIA JÓZEFA PIŁSUDSKIEGO

 CUD NAD WISŁĄ - BITWA WARSZAWSKA

25 sierpnia 2017 roku będziemy obchodzić  97 rocznicę zwycięskiej Bitwy Warszawskiej - Cudu nad Wisłą, stoczonej w dniach 12 – 25 sierpnia 1920 roku w czasie wojny polsko-bolszewickiej, uznaną za 18. na liście przełomowych bitew w historii świata.

Autorem i realizatorem planu bitwy był Pierwszy Marszałek Polski Józef Piłsudski.

Decydująca bitwa tej wojny zdecydowała o zachowaniu niepodległości przez Polskę i nie rozprzestrzenieniu się rewolucji komunistycznej na Europę Zachodnią.

Kluczową rolę odegrał manewr Wojska Polskiego oskrzydlający Armię Czerwoną przeprowadzony przez Józefa Piłsudskiego, wyprowadzony znad Wieprza 16 sierpnia, przy jednoczesnym związaniu głównych sił bolszewickich na przedpolach Warszawy.

Armiom sowieckim Naczelne Dowództwo Wojska Polskiego przeciwstawiło siły zgrupowane w sześciu armiach i formacje dozorujące Wisłę od Torunia do Wyszogrodu (20 Dywizja Piechoty - dawna 2 Dywizja Litewsko-Białoruska) oraz bataliony zapasowe i ochotnicze.

OD AUTORA

 W 100-LETNIĄ ROCZNICĘ ODZYSKANIA PRZEZ POLSKĘ NIEPODLEGŁOŚCI.

 Poemat martyrologiczno - niepodległościowy "Fotografie polskie" został wydany w 2000 roku. Obecnie w roku 2018 z okazji 100 - letniej rocznicy odzyskania przez Polską niepodległości ukazuje się  drugie wydanie poematu poszerzone o cztery części:

 - Wiersze nie tylko lwowskie,

- Maluję wiersze i piszę kwiaty,

- Spotkania teatralne.

 - Moja Muza.

 Natomiast nie powtarzam w obecnym drugim wydaniu części zatytułowanej "Dokumentalia", w której zawarty był KOMUNIKAT Komisji Specjalnej do ustalenia i zbadania okoliczności rozstrzelania przez niemieckich najeźdźców faszystowskich w Lesie Katyńskim jeńców wojennych – oficerów polskich.

Ów tekst ("Kłamstwo katyńskie 1940") został w 2017 roku udostępniony w Internecie przez stowarzyszenie Rodzin Katyńskich. http://kalendarium.federacja-katyn.org.pl/komunikat-komisji-burdenki/

1944 styczeń 24, Moskwa.– Komunikat Komisji Specjalnej.

 Poemat "Fotografie polskie" uzyskał pewną rangę w historii literatury pięknej. Wielokrotnie były prezentowane fragmenty poematu, jak również w formie monodramu przez wybitnych aktorów scen polskich, lwowskich i amerykańskich. na scenach narodowych - Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, Teatru Groteska w Krakowie,  Filharmonii Krakowskiej, we Lwowie, Wrocławiu, Warszawie, Tarnowie, Zakopanem, Dąbrowie Górniczej, w Stanach Zjednoczonych w Chicago i w Los Angeles w czasie mojego tourne' w 2001 roku. Szczególnie istotne edukacyjnie były moje wieloletnie spotkania z poematem "Fotografie polskie" z młodzieżą szkolną w Filharmonii Krakowskiej, jak i w Żydowskim  Muzeum Galicja w Krakowie i w Stowarzyszeniu Dzieci Holokaustu. organizowane przez Towarzystwo Opieki nad Majdankiem oraz przez Polski Związek Byłych Więźniów Politycznych Hitlerowskich Więzień i Obozów Koncentracyjnych,  jako konieczna edukacja, prowadzona również w wymienionym muzeum przez Józefa Rosołowskiego prezesa Polskiego Związku Byłych Więźniów Politycznych Hitlerowskich Więzień i Obozów Koncentracyjnych. prezentującego na tych spotkaniach trzy moje książki "Fotografie polskie" poemat, oraz prozę historyczną "Mord polskich dzieci w łódzkim getcie" i Adam Macedoński i Aleksander Szumański z siedmiu pagórków fiesolskich.

Poza mną poemat "Fotografie polskie" był prezentowany na spotkaniach autorskich przez  - Tadeusza Szybowskiego, Ryszarda Krzyżanowskiego, Barbarę Denys, Danutę Michałowską, Łucję Karelus - Malską, Halinę Kuźniakówną, Andrzeja Rosiewicza ,Jana Güntnera, Jana Adamskiego, Piotra Skrzyneckiego, Janinę Węglińską - Flis, prezes Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo Wschodnich we Wrocławiu, Grażynę Potoczek - klub dziennikarzy polskich w Krakowie "Pod Gruszką", Romana Hnatowicza, Marię Przybylską, , Juliana Jabczyńskiego, Halinę Cieślińską - Brzeską, Mieczysława Święcickiego, Wojciecha Habelę, Franciszka Makucha, Tadeusza Kwiatkowskiego, Jana Poprawę, Zbigniewa Ringera,  Zdzislawa Dudzika, Adama Macedońskiego, Jerzego Feinera, Barbarę Brzezińską, Zbigniewa Zapasiewicza, Józefa Komarewicza, Jerzego Michała Czarneckiego, Wiesława Michnikowskiego,  Ninę Repetowską, Tadeusza Zygmunta Bednarskiego, Ryszarda Rodzika, Henryka Bąka, Marię Klejdysz, , Olgierda Jędrzejczyka., Danutę Rinn (Danutę Smyklę),  Ewę Stolzman -Kotlarczyk, Iwę Korsak Sabudę, Krystynę Jezierską, Konrada Strzelewicza, Jana Majdę, Barbarę Urbańską, Elżbietę Lesiak - prezes Krakowskiego Stowarzyszenia Dzieci Holokaustu.

PRZYSIĘGA ŻOŁNIERZY ARMII KRAJOWEJ

W obliczu Boga Wszechmogącego

i Najświętszej Marii Panny

Królowej Korony Polskiej

przysięgam być wierny Ojczyźnie mej,

Rzeczypospolitej Polskiej.

Stać nieugięcie na straży Jej honoru,

o wyzwolenie z niewoli

walczyć z wszystkich sił,

aż do ofiary mego życia.

Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej,

Naczelnemu Wodzowi i wyznaczonemu przezeń

Dowódcy Armii Krajowej

będę bezwzględnie posłuszny,

a tajemnicy bezwzględnie dochowam,

cokolwiek by mnie spotkało.

Tak mi dopomóż Bóg.

Modlimy się za żołnierzy,

żołnierzy Wilna i Lwowa,

Pojmanych w napaści z tyłu,

zdradzieckiej i judaszowej,

Kiedy nie mieli już nawet

okrutnych praw każdej wojny,

Która pozwala zabijać,

aby samemu nie zginąć,

Żołnierzy w łagrach śmiertelnych,

żołnierzy w bagnach zatrutych,

Żołnierzy w lodach kamiennych,

żołnierzy bitych i skutych,

Żołnierzy naszej wolności.

Modlimy się za niewinnych.

fragment wiersza Kazimierza Wierzyńskiego 

„Msza żałobna w katedrze nowojorskiej"  

POWSTANIE  WARSZAWSKIE - GENEZA POWSTANIA

1 sierpnia 2018 roku obchodzić będziemy 74 rocznicę bohaterskiego Powstania Warszawskiego.

Pomimo, że święcimy obecnie tę rocznicę , to w dalszym ciągu współczesna opinia społeczna nie jest wystarczająco poinformowana o historii jego wybuchu.

Większość ukazujących się w mediach artykułów, również wydane książki oskarżają najwyższą kadrę dowódców Armii Krajowej o wręcz zbrodnicze działanie, nieodpowiedzialne doprowadzenie do jednej z największych w naszej historii wojskowej klęski, połączonej z olbrzymimi stratami w ludności cywilnej i zniszczeniem stolicy z jej wspaniałym dorobkiem kulturowym. Są to też opinie głoszone przez niektórych zawodowych historyków.