Aleksander Szumanski

JAK ZNISZCZONO ARMIĘ KRAJOWĄ

Autor dr Leszek Pietrzak

 Sowiecki dyktator Józef Stalin planował zniewolenie Polski. Za największą przeszkodę w tej operacji uznał polską armię podziemną – Armię Krajową. Bez żadnych skrupułów przystąpił do likwidacji największej antyniemieckiej organizacji konspiracyjnej w okupowanej przez Niemców Europie.

„Jak tak patrzę na waszą pracę, to gdyby nie było Czerwonej Armii, to przez tydzień wystrzelaliby was jak kuropatwy” – szydził Stalin 3 października 1944 r. podczas spotkania ze swoimi agentami z Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego. Stalin, karcąc delegację PKWN za miękkość polityczną i niestosowanie „technik rewolucyjnych” miał na myśli właśnie rozbicie Armii Krajowej. Zainstalowany w lipcu 1944 r. w Polsce PKWN był nader iluzorycznym rządem, a urzędy bezpieczeństwa – jego zbrojne ramię – wciąż nie były zdolne do samodzielnego działania. Z kolei w rozrastającym się ludowym wojsku (formowana na Lubelszczyźnie II Armia Wojska Polskiego) „znalazło się zbyt wielu AK-owców i innego kontrrewolucyjnego elementu”. Komunistyczna władza opierała się więc na stacjonujących w Polsce siłach sowieckich. Dla Stalina było więc jasne, że gdyby nie one, PKWN nie miałby szans. Dlatego właśnie na prawie pół roku zatrzymał front i wzmocnił stacjonujące w Polsce siły NKWD. Pomiędzy Wisłą a Bugiem na przełomie 1944 i 1945 r. znalazły się prawie dwa miliony sowieckich żołnierzy. Statystycznie więc na jednym kilometrze kwadratowym PKWN-owskiej Polski stacjonowało 35 sowieckich żołnierzy. Przy gęstości zaludnienia sięgającej około 70 osób na kilometr kwadratowy było to ilością ogromną.

ANDRZEJ LEPPER ZAMORDOWANY

Autor Aldona Zaorska "Głoś" Toronto nr 27 ; 10 - 16. 0.7 2019

 Były mjr ABW Tomasz Budzyński:

- Nie ma najmniejszych wątpliwości, że Andrzej Lepper został zamordowany.

 Z byłym mjr. ABW Tomaszem Budzyńskim, prowadzącym rozpoznanie Andrzeja Leppera rozmawia Aldona Zaorska "Głos" Toronto

Ludzie, którzy mieli dużą wiedzę w III RP i byli bliscy prawdy niszczeni systemowo. Tym bardziej niszczono ich wiarygodność i reputację, im bardziej zagrażali poważnym interesom i wpływowym osobom, które za nimi stały. Za swoje odkrycia płacili wysoką cenę oskarżeń i pomówień, a bywało też, że cenę najwyższą. Sprawa śmierci Andrzeja Leppera jest sztandarową sprawą pokazującą oblicze III RP? - W moim przekonaniu tak właśnie jest. Sprawa śmierci Andrzeja Leppera pokazuje, że III RP była systemem kłamstwa i zbrodni. Lepper nie popełnił samobójstwa i myślę, że nikt, kto przeczyta książkę pt. "Niebezpieczne związki Andrzeja Leppera", nie będzie miał w tym względzie najmniejszych wątpliwości. Zasadnicze pytanie brzmi: jak to możliwe, że ważny polityk, były wicepremier i wicemarszałek sejmu zostaje zamordowany i nikogo nie interesuje ani wyjaśnienie prawdziwych okoliczności, ani wskazanie sprawców tej zbrodni?

PONURE ZBRODNIE CZERWONEJ ZARAZY

… „Bez przerwy wyciągano z cel więźniów, po 5-10 zawlekano do piwnic , tam mordowano, rozstrzeliwano w tył głowy i składano trupy w pryzmę, a gdy już wszystkie piwnice były załadowane, wówczas wyprowadzano po 50 i więcej na plac więzienny i strzelano do nich z okien z karabinów maszynowych, a nawet zaczęto rzucać ręczne granaty.” …

Masakry więzienne NKWD 1941 – masowe zbrodnie dokonane przez funkcjonariuszy NKWD na więźniach politycznych w więzieniach na okupowanych przez ZSRS terenach Polski, Litwy, Łotwy i Estonii, a także na terenach ZSRS z przed 1939 (Mińsk, Orzeł, Winnica) i na szlakach ewakuacji więzień po agresji III Rzeszy na ZSRS 22 czerwca 1941.

METROPOLITY SZEPTYCKIEGO ROZMOWY Z DIABŁEM

 Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów we Wrocławiu

Czasopismo „Na Rubieży”.

W Szczecinie odsłonięto pomnik ofiar ukraińskiego ludobójstwa

„Metropolity Szeptyckiego rozmowy z diabłem”

Dwa epizody w kontaktach cerkwi greko-katolickiej z OUN-UPA.

POGOTOWIE RATUNKOWE ABRAHAMA GANCWAJCHA

HISTORIA. ZAGŁADA POLAKÓW I ŻYDÓW WE LWOWIE

 Bezpośrednio po wkroczeniu Niemców do Lwowa po 22 czerwca 1941 roku błyskawicznie utworzona policja ukraińska z batalionem ukraińsko - niemieckim "Nachtigall", wraz z żołnierzami Wehrmachtu (to nieprawda, że tylko SS i Gestapo mordowało Polaków i Żydów) urządziła w lwowskim więzieniu Brygidki kilkuset Żydom i Polakom makabryczną krwawą łaźnię. To wydarzenie miało swą prehistorię. Wkrótce po 22 czerwca 1941 roku, wśród lwowskich bolszewików wybuchła panika i wielu z nich w popłochu uciekło na wschód. Po kilku dniach opamiętali się i niektóre władze, zwłaszcza część wojska, milicja i NKWD powróciły. Można więc mówić o drugiej okupacji Lwowa. Okres pod koniec 1944 roku  historycy uważają za początek drugiej okupacji Lwowa przez Sowietów, praktycznie zaś była to jednak trzecia okupacja sowiecka miasta Lwowa.