Aleksander Szumanski

PÓJDZIESZ DO PIEKŁA

Wydawnictwo „Znak” „szczyci” się nie tylko wydawaniem antypolskich książek, ale również budzi demony antypolskości i antysemityzmu. W nocie „od wydawcy” „Strachu” Jana Tomasza Grossa,

Henryk Woźniakowski, prezes zarządu Społecznego Instytutu Wydawniczego "Znak", pisze m.in:

„…w obecnym tomie Gross stawia kolejny krok i pyta, jak możliwy był w Polsce antysemityzm po Zagładzie? …podczas okupacji miały miejsce zbrodnie na Żydach dokonywane przez Polaków, zaś bohaterowie chroniący Żydów nieraz już po wojnie spotykali się ze społecznym ostracyzmem i ukrywali swoje czyny..."

BANDEROWCY Z TYTUŁAMI "CZŁOWIEKA ROKU 2014" "GAZETY POLSKIEJ"


CHWAŁA UKRAINIE, RIAZY LACHIW, SMERT LACHOM

Maszerując ulicami Lwowa oddziały SS - Galizien niosły rozwinięty transparent z hasłem: „Smert Lachom”.

„Żydy, Lachy to twoi worohi, nyszcz ich”

„Smert Lachom – Sława Ukrainie”

„Lachy za San”

„Riazy Lachiw”

„Ukraina bez Lacha”

„Lachiw budut rizaty i wiszaty”

„My ne budemo mały Ukrainy, ale i Lachy tu ne bude”

„Dosyć już Lachy paśli się na ukraińskiej ziemi, wyrywajcie każdego Polaka z korzeniami”

„Naj czort tu prijde, szczoby tylko ne proklati Lachy”

Ameryka wyhraje wijnu, to tut bude plebiscyt i budeno hołosowały, dla toho musymo wyrizaty wsich Lachiw i tody budemo miały Ukrainu”.

ATAK NA POLSKĘ - WZOREM CARYCY KATARZYNY II.

KONFEDERACJI TARGOWICKIEJ CIĄG DALSZY - POWTÓRNY UPADEK POLSKI.

PLAN CARYCY KATARZYNY II… POLSKĘ ZGNĘBIĆ NA ZAWSZE

CARYCA KATARZYNA II

Urodziła się 2 maja 1729 roku w Szczecinie jako córka księcia Christiana Augusta von Anhalt - Zerbst z dynastii askańskiej i Joanny Elżbiety z dynastii holsztyńskiej. Na chrzcie otrzymała imiona Zofia Fryderyka Augusta. W 1745 roku w Petersburgu przeszła na prawosławie, zmieniła imię na Katarzyna i poślubiła księcia holsztyńskiego Piotra Ulryka, późniejszego cara rosyjskiego Piotra III.

PRAWDA O NOBLIŚCIE 

 Równocześnie z powstaniem “Solidarności”, w 1980 roku otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury.

Przyznanie temu poecie literackiej Nagrody Nobla przyjęte zostało radośnie w dobie narodowego sprzeciwu wobec komunistycznego reżimu, a Miłosz traktowany był jako symbol antyreżimowego buntu. Owa radość z miłoszowego Nobla nie trwała zbyt długo, bowiem stopniowo zaczęły ukazywać się na rynku wydawniczym w kraju emigracyjne utwory tego poety, a ich treść wręcz zaszokowała polskiego czytelnika, gdyż prawie każda jego książka była brutalnym paszkwilem i złośliwą dyskwalifikacją polskiej kultury.