foto1
Kraków - Sukiennice
foto1
Lwów - Wzgórza Wuleckie
foto1
Kraków - widok Wawelu od strony Wisły
foto1
Lwów - widok z Kopca Unii Lubelskiej
foto1
Lwów - panorama
Aleksander Szumański, rocznik 1931. Urodzony we Lwowie. Ojciec docent medycyny zamordowany przez hitlerowców w akcji Nachtigall we Lwowie, matka filolog polski. Debiut wierszem w 1941 roku w Radiu Lwów. Ukończony Wydział Budownictwa Lądowego Politechniki Krakowskiej. Dyplom mgr inż. budownictwa lądowego. Dziennikarz, publicysta światowej prasy polonijnej, zatrudniony w chicagowskim "Kurierze Codziennym". Czytaj więcej

Aleksander Szumanski

Lwowianin czasowo mieszkający w Krakowie

Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej  Wołynia 1939-45 tom 1,2 - Władysław Siemaszko, Ewa Siemaszko | Książka |  Historia | merlin.pl

WŁADYSŁAW SIEMASZKO

KUSTOSZ PAMIĘCI NARODOWEJ

Władysław Siemaszko, pseudonim "Wir" (ur. 8 czerwca 1919 r. w Kurytybie – polski prawnik, działacz kresowy, od lat 80. XX w. badacz tragedii polskiej ludności na Wołyniu w okresie II Wojny Światowej. Kawaler Orderu Orła Białego.

Syn polskiego dyplomaty. Mieszkał na Wołyniu w latach 1924–1944. W 1940 roku skazany przez sąd sowiecki na karę śmierci (zamienioną później na 10 lat łagru). Osadzony w więzieniu w Łucku do czerwca 1941 roku, uniknął masowej egzekucji przeprowadzonej przez NKWD.

W latach 1942–1944 walczył w AK jako oficer 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej. W 1945 r. aresztowany ponownie przez władze sowieckie, a następnie przekazany polskim władzom komunistycznym. W więzieniu przebywał do 1948 r.. Po wojnie ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Do chwili przejścia na emeryturę pracował jako radca prawny.

W 1984 r. po opublikowaniu w czasopiśmie „Nurt” artykułu Jerzego Tomaszewskiego, w którym autor oskarżył Armię Krajową o mordowanie ukraińskich cywilów, środowisko kombatanckie żołnierzy 27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK przystąpiło do zbierania relacji świadków na temat wydarzeń z okresu 1943–1944. Efektem zainicjowanych wtedy prac dokumentacyjnych były publikacje Władysława Siemaszko oraz jego córki Ewy Siemaszko dotyczące zbrodni popełnionych przez ukraińskich nacjonalistów na Polakach na Wołyniu.

Jego opracowanie wydane w 1990 r. "Zbrodnie nacjonalistów ukraińskich dokonane na ludności polskiej na Wołyniu 1939–1945" napisane wraz z J. Turowskim zostało krytycznie ocenione przez Andrzeja Leona Sowę. Krytyczne uwagi do książki „Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939–1945” miał również ukraiński historyk Ihor Iljuszyn. Z kolei opracowanie to pozytywnie oceniają polscy historycy – Grzegorz Hryciuk i Grzegorz Motyka. Entuzjastyczną ocenę wystawił mu także Ryszard Szawłowski.

Niejednokrotnie osobiście świadczył pomoc na rzecz Polaków zamieszkujących Wołyń, poprzez dostarczanie im niezbędnej pomocy materialnej..

ODZNACZENIA I NAGRODY

Medal Polonia Mater Nostra Est (2002).

Nagroda Literacka im. Józefa Mackiewicza wraz z córką Ewą za monografię "Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939–1945".

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej.

Medal „Pro Memoria” wraz z córką Ewą.

Nagroda Kustosza Pamięci Narodowej wraz z córką Ewą .

Order Orła Białego w uznaniu znamienitych zasług w dokumentowaniu i upowszechnianiu prawdy historycznej, za działalność na rzecz środowisk kombatanckich.

EWA SIEMASZKO

Ewa Siemaszko (ur. 27 października 1947 w Bielsku-Białej – polska inżynier technolog żywienia, od 1990 roku również badaczka ludobójstwa dokonanego na wołyńskich Polakach podczas II Wojny Światowej.

Jest córką Władysława Siemaszki, absolwentką Wydziału Technologii Rolno-Spożywczej Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie i Podyplomowego Studium Pedagogicznego. W latach 1970-1973 była asystentką w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Katowicach, później pracowała w pozaszkolnej oświacie żywieniowej i jako nauczycielka.

Od 1990 zbiera i opracowuje dokumenty dotyczące losów ludności polskiej na Wołyniu podczas II Wojny Światowej. Była współautorką wystaw „Zbrodnie NKWD na Kresach Wschodnich II RP: czerwiec-lipiec 1941” w Muzeum Niepodległości w Warszawie w 1992 roku oraz „Wołyń naszych przodków” zorganizowanej w październiku 2002 r. w Domu Polonii w Warszawie. Od 2002 roku, wspólnie z Jarosławem Kosiatym, prowadzi serwis internetowy Wołyń naszych przodków, gdzie udostępnionych zostało ponad pół tysiąca starych fotografii, wspomnień i innych dokumentów, poświęconych życiu Polaków na kresowym Wołyniu. Współpracuje z Towarzystwem Miłośników Wołynia i Polesia, Stowarzyszeniem „Wspólnota Polska” oraz IPN. Została członkiem Komitetu Obrony Dobrego Imienia Polski i Polaków.