Aleksander Szumanski

BAŁAK NA LWOWSKICH „KRAKIDAŁACH”

Czy na „Krakidałach” lwowskim targu mówiono jedynie szmoncesem? Oczywiście mówiono również bałakiem. Zachodzi retoryczne pytanie – która z tych gwar stanowiła bardziej lwowski folklor. Wypowiadam się jednak po stronie bałaku, który miał wyłączność gwary autentycznie lwowskiej z nie do odtworzenia akcentem (melodią) mowy kresowej, podczas gdy szmonces używany był nie tylko we Lwowie i wielokrotnie odtwarzany jako naśladownictwo, często pokraczne, a w najlepszym przypadku jako zamiennik oryginału. I jeszcze jedno – gwary owe miały „swoje melodie”, akcenty. Bałakowa – kresowa - nabyta rodzinnie i społecznie, wymawiana akcentem wschodnich rubieży II Rzeczypospolitej, szmonces zaś nie posiadał naleciałości mowy kresowej, rządził się całkowicie innym klimatem.

JAKUB BERMAN – TAJNE PRZEMÓWIENIE

Jakub Berman (ur. 23 grudnia 1901 w Warszawie, zm. 10 kwietnia 1984 w Warszawie) – polski działacz komunistyczny , wiceprezes Rady Ministrów, poseł na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I kadencji, członek Komisji Wojskowej Biura Politycznego KC PZPR, nadzorującej ludowe Wojsko Polskie od maja 1949 roku.

Urodził się w Warszawie w rodzinie żydowskiej, jako syn Isera (Izydora) i Guty (Gustawy).

        POGROM POLAKÓW  - ZBRODNIE W NALIBOKACH I KONIUCHACH

We wsi Koniuchy na Nowogródczyźnie w czasie II Wojny Światowej mieszkało kilkuset Polaków. Sprzeciwiali się oni cyklicznym rabunkom i napadom partyzantki komunistycznej. Według źródeł żydowskich, by zastraszyć okoliczną ludność, bojownicy z oddziałów Jacoba Prennera ("Śmierć faszystom") i Shmuela Kaplinsky'ego ("Ku zwycięstwu") tzw. Litewskiej Brygady wymordowali wszystkich mieszkańców Koniuch. Nie oszczędzili starców, kobiet i dzieci. Zabili wszystkich. Napad miał miejsce - według różnych źródeł - w styczniu lub kwietniu 1944 roku. Według autorów polskich, wieś była nieufortyfikowana, zaś chłopi dysponowali zaledwie kilkoma starymi karabinami. Mimo to napad został przedstawiony przez morderców jako „wybitna akcja bojowa". Prawo międzynarodowe pozostawia mieszkańcom możliwość samoobrony. Mordy na dzieciach, starcach, kobietach i nieuzbrojonych mężczyznach traktuje jako zbrodnię ludobójstwa (genocidum) www.genocide.pl

 ŻYDOWSCY KACI NKWD

Negowanie znaczenia roli Żydów w służbie NKWD jest sprzeczne z podstawowymi faktami ustalonymi przez historyków.

Prof. Andrzej Paczkowski sformułował tę tezę jako „nadreprezentacją Żydów w UB”. Jednoznacznie pisze o „nadreprezentatywności Żydów w UB” inny czołowy historyk IPN-owski dr hab. Jan Żaryn w swym opracowaniu „Wokół pogromu kieleckiego” (Warszawa 2006, s. 86).

O bardzo niefortunnych dysproporcjach, wynikających z nadmiernej liczebności Żydów w UB, pisali również niejednokrotnie dużo rzetelniejsi od Grossa autorzy żydowscy, np. Michael Chęciński, były funkcjonariusz informacji wojskowej LWP, w wydanej w 1982 r. w Nowym Jorku książce „Poland. Communism, Nationalism, Anti-semitism” (s. 63-64).

 PONURE ZBRODNIE  CZERWONEJ ZARAZY

Masakry więzienne NKWD 1941 – masowe zbrodnie dokonane przez funkcjonariuszy NKWD na więźniach politycznych w więzieniach na okupowanych przez ZSRS terenach Polski, Litwy, Łotwy i Estonii, a także na terenach ZSRS z przed 1939 (Mińsk, Orzeł, Winnica) i na szlakach ewakuacji więzień po agresji III Rzeszy na ZSRS 22 czerwca 1941.